Bewustwording: het herschrijven van je verleden is het creëren van je heden

Het nummer 'Like My Father' bracht me tot tranen toen ik deze voor de eerste keer hoorde. Het nummer wordt gezongen door een dochter die is grootgebracht door ouders die elkaar enorm lief hebben. Ze heeft kunnen zien en voelen wat liefde is en hoe je dit met de mensen om je heen deelt. Het heeft haar een beeld gegeven van wat ze mag verlangen van een relatie. In de video zijn beelden van haar ouders te zien die elkaar inderdaad liefhebben, plezier met elkaar hebben en dit aan haar doorgeven. Het is prachtig dat zij dit zo heeft ervaren en ik kan me heel goed voorstellen dat zij niet zal settelen voor minder. Maar wat als je die jeugd niet hebt gehad? Wat als je nooit hebt gezien en geleerd hoe lief te hebben? Dit blog is voor degene die een andere jeugd/verleden hebben gekend dan een liefdevolle.

Wat als...

Misschien zijn je ouders gescheiden, misschien heb je moeten aanhoren van je vader hoe slecht en naar je moeder was en van je vader hoe vervelend en zeurend je moeder was. Misschien heb je jouw ouders met elkaar zien vechten, horen schreeuwen. Misschien heb je je moeder moeten troosten nadat je vader haar voor de zoveelste keer huilend achterliet na een ruzie. Misschien heb je je vader bij elkaar moeten rapen nadat je moeder voor de zoveelste keer dronken thuiskwam en hem zonder reden begon uit te schelden, nadat hij de hele dag voor jullie heeft gezorgd. Of andersom. Misschien heb je geleerd dat relaties onveilig zijn; je je niet kwetsbaar moet opstellen, want je kan niemand vertrouwen. Dat je je muren hoog moet bouwen, ook voor de mensen die het dichtste bij je staan. Je hebt immers zo vaak gezien hoe iemand die dichtbij stond chaos veroorzaakte. Misschien ben je liever alleen omdat je hebt geleerd dat je dan veilig bent. Misschien heb je geleerd hard te worden en niet naar de pijpen te dansen van een vrouw. Misschien heb je geleerd mannen te haten want alle mannen zijn hetzelfde...

Maar wat als je hart toch verlangt naar liefde? Wat als je kijkt naar foto's van mensen die blijkbaar wel gelukkig met elkaar zijn en je maag draait om? Wat als je er stiekem toch op hoopt dat er een man is die je zal behandelen als een prinses omdat hij zo veel van je houdt en jou gelukkig maken het gene is wat hij het liefste doet. Wat als je droomt over die vrouw waarmee je een leven mee wilt opbouwen, mee wilt trouwen, kinderen mee wilt krijgen en haar gelukkig wilt maken ongeacht hoe "zwak", afhankelijk en onveilig je verleden je vertelt dat dit is. Wat als je naar iets anders verlangt dan je verleden je vertelt dat mogelijk is?

Herschrijf je verleden

Herschrijf dan je verleden. Nee, je kan de gebeurtenissen niet ongedaan maken. Je kan je je pijn niet weggummen. Je kan de mindset van de mensen vanuit je verleden die je nog steeds in je leven hebt niet veranderen. Het enige wat je kan veranderen is hoe jij omgaat met je verleden. Sommige mensen met een naar verleden zien hun verleden als de reden van al hun lijden; ze hebben gewoon pech. Terwijl andere mensen soortgelijk verleden zien als de katalysator van groei. Een voorbeeld:

Er zijn verschrikkelijke verhalen van mensen die in Auschwitz hebben geleden en tot de dag van hun dood, angst hebben gehad voor de Duitsers, voor oorlog. Hierdoor hun huis niet meer uitwilde, bitter werden en een angst ontwikkelde voor het leven ansich. Maar er zijn ook verhalen van mensen die in Auschwitz zaten die nadien het leven voor zichzelf hebben gecreëerd waar ze in Auschwitz zo van droomde. Die levenslessen hebben geleerd van de gruwellen die ze daar hebben meegemaakt. Die bleven geloven in liefde, hoop hielden en hun lust voor het leven niet zijn verloren.Beide hebben ze verschrikkelijke dingen meegemaakt; hebben een soortgelijk verleden en toch leek hun toekomst in geen velden of wegen op elkaar. Is dit puur geluk of ongeluk? Nee. Dit heeft niets te maken met geluk of ongeluk. Dit heeft te maken met de keuzes die ze hebben gemaakt. Kies je voor slachtofferschap of het heldenschap? Blijf je gebukt onder de angst die je voelt of ga je de strijd aan in de naam van liefde

Slachtoffer of held

Kies je voor liefde betekent dit niet dat je geen moeilijke situaties of uitdagingen meer zal hoeven trotseren. DIt pad zal je evenveel moeilijke momenten voorschotelen als het pad van angst. Het enige verschil is dat wanneer je door het leven in je gezicht wordt geslagen op het pad van hoop en liefde: je zult huilen, boos zal worden, zal balen van de situaties maar dan weer terug komt naar liefde. De liefde voor jezelf en het leven. Je bent je ervan bewust dat de situatie je iets heeft geleerd waardoor je die situatie in het vervolg anders kan aanpakken. Je bent je ervan bewust dat je ook dit obstakel weer hebt overwonnen, wat bijdraagt aan je zelfvertrouwen. Wat ervoor zorgt dat je bij het volgende obstakel weet dat je niet zomaar uitgeschakeld kan worden. Je kiest ervoor niet bitter te worden want je weet dat je daarmee je hart sluit en daarmee ook de deur sluit voor de goede dingen die je hart willen raken. Dit maakt je niet naïef, dit maakt je liefdevol. Een eigenschap die mooie dingen, mooie mensen, mooie ervaringen aantrekt. Dus klop je het stof van je kleding, voelt even aan je wang, ademt in en uit en gaat verder. Wijzer, sterker en zekerder van jezelf dan daarvoor. Je blijft niet onnodig lang liggen want je weet waar je naartoe op weg bent. Je weet dat er nog zo veel mooie dingen, momenten en mensen op je wachten. Je wilt dat niet laten wachten, want wat is er hier op de grond te vinden? Dezelfde stenen als waarop je terecht kwam. Ja, de pijn moet gevoeld worden, maar er is ook weer een tijd van doorgaan. Dus je gaat.

Kies je voor angst en het slachtofferschap en word je in je gezicht gemept door de wereld blijf je liggen, bedenk je alle redenen waarom je nooit meer zou opstaan. Want wat nou als er dit gebeurt, wat als er dat gebeurt? Je bent zo gefocust op alles wat verkeerd zou kunnen gaan, dat je bang bent om te bewegen. Laat staan op te staan. Sta je uiteindelijk toch bibberend en bevend op, met een vast plan in je hoofd waarmee je alle risico's vermijdt en je hoopt de controle over de situatie te hebben, maar loopt je pad toch iets anders, of ligt er een klein steentje op de weg, lig je zo weer op de grond. Dit keer nog banger, nog bozer op jezelf: "zie je nou wel, ik zei toch dat dit nooit goed zou gaan. Ik had het nooit moeten proberen ".  Zo wordt je wereld steeds kleiner en voel jij je steeds kleiner en nuttelozer. Want het is niet je aard. Er zijn nog zo veel dingen die je moet ervaren, leren en van moet genieten. Je lichaam, hart en ziel weten dat. Jouw hoofd is alleen zo goed in inspelen op je angst dat je weigert te luisteren naar de stem van je hart. Je angst is zo groot dat je ieder risico wilt vermijden alvorens je een stap zet. Dus zet je een halve of helemaal geen.

Sommige mensen houden zich hun leven lang vast aan het pad van angst. Waarna ze in de laatste dagen van hun leven eindelijk de angst kunnen loslaten, want de dood wacht dus is er niets meer om te vrezen. Eindelijk kunnen ze kijken door de ogen van liefde en zien ze dat de angst die ze hadden zo groots was en hen heeft weerhouden van alles wat het leven hen te bieden had. Ze zien dat het enkel de angst was voor de angst die hen heeft weggehouden van gaan voor de liefde van hun leven, het vervullen van hun diepste verlangens en het waarmaken van hun dromen. Ineens lijkt alles zo klein en onbenullig. "Heb ik me daar echt zorgen om gemaakt?", "Als ik gewoon dit, dan had ik gewoon dat...", "Ik heb mijn hele leven aan me voorbij laten gaan omdat ik te bang was om te leven. Om te vallen, me te bezeren, pijn te ervaren. Als ik het over kon doen dan had ik het zo anders gedaan. Maar nu is het te laat..."

Het is nog niet te laat

Maar het is nu nog niet te laat! Dus laat je verleden, je trauma's, je angsten, je niet weerhouden van het leven. Maak jezelf geen slachtoffer van alles wat je niet hebt gekregen. Wees de held die zijn/haar omstandigheden eigenhandig heeft verandert ongeacht waar hij/zij vandaan kwam. Je hebt niemand nodig om ervoor te zorgen dat jij aan het einde van je leven kunt zeggen:

"Ik ben voor alles gegaan wat ik wilde. Ik heb alles op alles gezet. Soms heb ik verloren, vaak heb ik gewonnen, want ik gaf niet op. Ik ben dankbaar voor het leven wat ik heb gehad. Ik ben dankbaar voor het verdriet wat ik heb mogen voelen, de pijn die ik heb ervaren, de lessen die ik heb moeten leren want naast dat alles heb ik ook ten volste geleefd. Ik heb vanuit mijn ziel liefgehad en vele glimlachen rondom de monden van mijn geliefden mogen toveren, ik heb plekken bezocht en dingen gezien die mijn adem lieten stokken van pracht, ik heb gelachen tot ik niet meer kon, ik heb genoten van de grote dingen in het leven, maar zeker ook de kleine. Ik ben tevreden en dat heb ik aan mezelf te danken"

Als mijn zoon later groot is

Zo weet ik dat als mijn zoon aan mij terugdenkt op het moment dat ik er niet meer ben, hij zal zeggen dat ik een bijzondere vrouw was. Een vrouw die veel liefde in zich droeg en van elk moment gebruik maakte dit te delen met anderen: bekend of onbekend. Hij zal zeggen dat ik stond voor alles wat ik wilde bereiken in het leven. Dat ik veel verdriet en pijn heb gekend. Soms omdat het me overkwam, soms omdat ik dingen moest loslaten die ik niet wilde loslaten, soms omdat ik mezelf teleurstelde of werd teleurgesteld door de mensen die ik het meest liefhad. Maar altijd ben doorgegaan omdat mijn geloof in liefde vele malen groter was dan de angst die ik op momenten echt wel heb ervaren. Hij zal zeggen dat ik een 'pain in the ass' was, eigenwijs en soms te hard. Maar aan het eind van zijn leven zal hij inzien dat ik alles heb gedaan wat ik kon om hem een zo goed mogelijk leven te bieden en hem alle wijsheid die ik in me had heb willen overdragen. Soms zacht, soms hard. Maar alles wat ik deed, deed ik vanuit het oogpunt van liefde. Niet omdat dit me kwam aanwaaien, maar omdat ik daarvoor koos. Iedere dag opnieuw.

Jij hebt evengoed invloed op hoe je met het leven omgaat en welke impact je maakt op het leven. Je bent niet je verleden, je bent niet je fouten, je bent niet je falen. Jij bent waar je voor kiest en naar handelt. Dus lief mens, kies voor het gene waar jij naar verlangt vanuit het oogpunt van liefde, niet vanuit het oogpunt van angst.